Сакрэты вытворчасці (ноу-хау)

Сакрэты вытворчасці (ноу-хау) прызнаюцца аб’ектам інтэлектуальнай уласнасці (вынікамі інтэлектуальнай дзейнасці).

Звесткі, якія складаюць сакрэт вытворчасці (ноу-хау), ахоўваюцца ў рэжыме камерцыйнай тайны ў выпадку, калі яны:

не з’яўляюцца агульнавядомымі або лёгкадаступнымі трэцім асобам у тых колах, якія звычайна маюць справу з такога роду звесткамі,
маюць камерцыйную каштоўнасць для іх уладальніка праз невядомасць трэцім асобам,
не з’яўляюцца аб’ектамі выключных правоў на вынікі інтэлектуальнай дзейнасці,
не аднесены ва ўстаноўленым парадку да дзяржаўных сакрэтаў.

Рэжым камерцыйнай тайны лічыцца ўстаноўленым пасля вызначэння складу звестак, што падлягаюць ахове ў рэжыме камерцыйнай тайны, і прыняцця асобай, якая правамерна валодае такімі звесткамі, сукупнасці мер, неабходных для забеспячэння іх канфідэнцыяльнасці.

Асоба, якая валодае сакрэтам вытворчасці (ноу-хау), можа перадаць усе ці частку звестак, з якіх ён складаецца, іншай асобе па дагаворы.

Не могуць складаць камерцыйную тайну звесткі:

змешчаныя ва ўстаноўчых дакументах юрыдычнай асобы;
змешчаныя ў дакументах, якія даюць права на ажыццяўленне прадпрымальніцкай дзейнасці;
якія з’яўляюцца урачэбнай, адвакацкай, банкаўскай, падатковай ці іншай падахоўнай закону тайнай;
аб нерухомай маёмасці, правах і абмежаваннях (абцяжараннях) правоў на нерухомую маёмасць, змешчаных у адзіным дзяржаўным рэгістры нерухомай маёмасці, правоў на яе і здзелак з ёй.

Асоба, якая правамерна валодае звесткамі, якія складаюць сакрэт вытворчасці (ноу-хау), мае права на абарону гэтых звесткак ад незаконнага выкарыстання. Права на абарону ўзнікае незалежна ад датрымлівання ў адносінах да гэтых звестак якіх-небудзь фармальнасцяў (рэгістрацыі, атрымання пасведчання і г.д.) і дзейнічае да тых часоў, пакуль захоўваюцца вышэйзгаданыя ўмовы.

Асоба, якая правамерна валодае сакрэтам вытворчасці (ноу-хау), мае права патрабаваць ад асобы, якая незаконна яго выкарыстоўвае, неадкладнага спынення такога выкарыстання, а таксама мае права выкарыстоўваць іншыя спосабы абароны, прадугледжаныя заканадаўствам.

Чытать далей

У выпадку незаконнага азнакамлення са звесткамі, якія складаюць камерцыйную тайну, або незаконнага выкарыстання гэтых звестак, а таксама разгалашэння камерцыйнай тайны фізічныя і юрыдычныя асобы, дзяржаўныя органы і службовыя асобы абавязаныя:

спыніць дзеянні, звязаныя з незаконным азнаямленнем са звесткамі, якія складаюць камерцыйную тайну, або з незаконным выкарыстаннем гэтых звестак, а таксама з разгалашэннем камерцыйнай тайны;
пакрыць страты (уключна з упушчанай выгадай), нанесеныя ўладальніку камерцыйнай тайны ў выніку незаконнага азнаямлення са звесткамі, якія складаюць камерцыйную тайну, або незаконнага выкарыстання гэтых звестак, а таксама разгалашэння камерцыйнай тайны.

Контрагент, які не забяспечыў у адпаведнасці з умовамі грамадзянска-прававога дагавора канфідэнцыяльнасці звестак, якія складаюць камерцыйную тайну, абавязаны пакрыць уладальніку камерцыйнай тайны страты (уключна з упушчанай выгадай), калі іншае не прадугледжана гэтым дагаворам.

Дзяржаўныя органы і іншыя асобы, якія атрымалі ў адпаведнасці з іх патрабаваннем доступ да камерцыйнай тайны, нясуць перад уладальнікам камерцыйнай тайны адказнасць за яе разгалашэнне, а таксама за незаконнае выкарыстанне звестак, што складаюць камерцыйную тайну, асобамі, якім яны сталі вядомыя ў сувязі з выкананнем працоўных (службовых) абавязкаў.