Таварны знак Еўрапейскай Супольнасці (Community Trade Mark) дае яго ўладальніку адзіную прававую ахову на тэрыторыі ўсіх краін Еўрапейскай Супольнасці.
Краіны-члены Еўрапейскага саюза: Аўстрыя, Бельгія, Балгарыя, Венгрыя, Германія, Грэцыя, Данія, Іспанія, Ірландыя, Італія, Кіпр, Латвія, Літва, Люксембург, Мальта, Нідэрланды, Польшча, Партугалія, Румынія, Славакія, Славенія, Фінляндыя, Францыя, Харватыя, Чэхія, Швецыя, Эстонія.
Рэгістрацыя таварнага знака Еўрапейскай Супольнасці ажыццяўляецца на падставе адной заяўкі, аформленай на адной з моў Еўрапейскай Супольнасці і аплачанай адзінай пошлінай.
У якасці таварнага знака рэгіструюцца абазначэнні, якія могуць быць прадстаўленыя ў графічнай форме, напрыклад: словы, імёны, відарысы, лічбы, літары, спалучэнні літар і лічбаў, форма тавару і яго ўпакоўка, колеры і колеравыя спалучэнні, трохмерныя выявы, гукавыя знакі.
Асноўнае патрабаванне – заяўленыя абазначэнні павінны валодаць здольнасцю адрозніваць тавары і паслугі адных вытворцаў ад такіх жа тавараў і паслуг іншых вытворцаў.
Не могуць быць зарэгістраваныя ў якасці таварнага знака Еўрапейскай Супольнасці абазначэнні, якія не валодаюць распазнавальным характарам, указваюць на выгляд, якасць, колькасць, прызначэнне, вартасць, месца і час паходжання тавару ці паслугі, складаюцца выключна з абазначэнняў ці ўказанняў, якія сталі агульнапрынятымі тэрмінамі. Таксама не будуць зарэгістраваныя знакі, якія ўяўляюць сабой такую форму тавару ці яго ўпакоўку, якая вызначаецца прыродай тавару, неабходнасцю дасягнення тэхнічнага выніку, істотнай вартасцю тавару, а таксама якія супярэчаць публічнаму парадку, прынцыпам маралі, уводзяць грамадскасць у зман і інш. Таксама існуюць абмежаванні ў рэгістрацыі ў якасці таварных знакаў абазначэнняў, якія адносяцца да формы тавару, указанняў месца паходжання спіртных напояў, афіцыйных эмблем.
Заяўка на таварны знак Еўрапейскай Cупольнасці падаецца ў Ведамства па інтэлектуальнай уласнасці Еўрапейскага саюза (раней – Ведамства па гарманізацыі на ўнутраным рынку), Алікантэ, Іспанія (далей – EUIPO), або ў патэнтнае ведамства краіны-ўдзельніка ці − для краін Бенілюкса - у Ведамства Бенілюкса па інтэлектуальнай уласнасці.
Заяўка павінна змяшчаць заяву, звесткі пра заяўніка, пералік тавараў і паслуг, заяўленае абазначэнне, дакумент аб аплаце пошліны. У адносінах да заяўкі праводзяцца фармальная экспертыза, экспертыза на прадмет адсутнасці абсалютных падстаў для адмовы ў рэгістрацыі. Заяўніку даецца справаздача аб праведзеным пошуку (па некаторых краінах пошук не праводзіцца). Калі вынікі правядзення экспертызы станоўчыя, то ажыццяўляецца публікацыя звестак аб заяўцы. На працягу трох месяцаў з даты публікацыі трэція асобы маюць права на падачу пярэчання (апазіцыі) супраць рэгістрацыі дадзенага таварнага знака. Калі пярэчанні не паступілі або калі вынікі пададзеных пярэчанняў станоўчыя для заяўніка, таварны знак рэгіструецца. Рэгістрацыя таварнага знака Еўрапейскай Супольнасці дзейнічае ў адносінах да ўсіх краін-членаў Еўрапейскай Супольнасці.
Рэгістрацыя таварнага знака Еўрапейскай Супольнасці дзейнічае на працягу 10 гадоў з даты падачы заяўкі і ў далейшым можа быць прадоўжаная на дзесяць гадоў неабмежаваную колькасць разоў.
прасп. Незалежнасці, 56-302 Мінск, Беларусь, 220005
пн-пт: 9.00 - 18.00
